Preserianie

Początki Presarian  wiążą się z osobą przywódcy fratrisowych zbójców Arvonnel’a, któremu na początku Epoki Stali udało się zbudować na terenie gór Milentaru niewielką twierdzę. Arvonnel  jednak  uznał że bez możnego wstawiennicta nie utrzyma się zbyt długo w nieprzyjaznym otoczeniu , a że ambicje miał olbrzymie wstawiennictwo musiało też być znaczne .... Poprzez to presarianie byli  odtąd rządzeni przez władców Verdorf .
Pierwsze kilkadziesiąt lat historii presarian to głównie walka z górskimi bestiami i watachami wilkołaków . Największe sukcesy odnosili presarianie w okolicach Fratris i Volbony, gdzie ich walka miała podtekst zarówno grabieżczy ( zbójce kontra kupcy i warstwy panujące), religijny (walka z wilkołakami ), jak i społeczny (uciskane i grabione przez poborców niższe warstwy społeczne kontra związane z nimi warstwy panujące). Do połowy pierwszej dekady Złotego Wieku , w dużej mierze dzięki pracy wysyłanych przez Arvonnel’a agentów , zdołali presarianie ziinflirtować liczne terytoria w Rdzawej Głuszy, ale także w  Księstwie Vinerllandi i Górach Sheinfer . W okolicy Fratris stworzyli dominium, które można by w zasadzie uznać za niewielkie państwo. Obalili władzę Fryderyka  nad małym księstwem zamieszkującym terytoria przy Lazurowym Morzu. Objęli w posiadanie m.in. liczne fortecew Górach czerwonych . Opanowali również miasto Talaviera w Cesarstwie Varenhorf . Początkowy sukces kierowanej przez  Arvonnel’a  sekty głęboko wstrząsnął Cesarstwem . Prawdziwym szokiem było zwłaszcza opanowanie przez presarian, ok cytadeli Volbona , znajdującej się w bezpośredniej bliskości ówczesnej stolicy, Verdorf
Jednak pomimo tych pierwotnych sukcesów presarian , Cesarstwo, korzystając z oczywistej dysproporcji sił, stopniowo odzyskiwało stan posiadania. Dokonywano wewnętrznych czystek w cesarskiej armii, mordując podejrzanych o sympatie presariańskie . Całkowicie przepędzono presarian z południowych prowincji Cesarstwa , Rdzawej Głuszy, Cesarstwo odbiło także fortece w okolicy stołecznego Verdor oraz miasto TTalaviera. Konieczność prowadzenia nierównej walki z przeważającym przeciwnikiem spowodowała, że presarianie zaczęli uciekać się do stosowania skrytobójstwa. Eliminowali oni w ten sposób znaczących przedstawicieli wroga, przede wszystkim przywódców duchowych i politycznych, ale również urzędników niższego szczebla oraz uczonych. Mordy te miały zwykle wymiar propagandowy i polityczny, rzadziej militarny. Należy jednak zauważyć, że presarianie  nie byli pierwszymi, którzy uciekli się do takich metod, ani nie jedynymi, którzy stosowali je w tym okresie. To, że zaczęto ich wręcz utożsamiać z bezwzględnymi zabójcami, było przede wszystkim zasługą cesarskiej propagandy, która wyolbrzymiała ich dokonania na tym polu, dbając by przylgnęła do nich jak najgorsza opinia.
Mimo momentami krytycznej sytuacji ostatecznie presarianom udało się przetrwać ataki Cesarstwa , którzy po śmierci Fryderyka II przestali zagrażać ich istnieniu. W tym okresie Presarianie zaczęli powiększać swoje przyczółki na Szczytach Trójgrodu, gdzie zetknęli się z nieumarłymi . Prawdziwe znaczenie na tym terenie uzyskali oni jednak dopiero wtedy kiedy udało im się odeprzeć skomasowane ataki nieumarłych i wilkołaków . W Cesarstwie  presarianie  szybko stali się przedmiotem na wpół fantastycznych opowieści, a Arvonnel na wpół legendarnym "Szarym Cieniem".
Do zmiany koncepcji legitymacji władzy wśród presarian doszło w związku z nowymi zagrożeniami dla presarian i cesarstwa a i dziwnego układu gwiazd który głosił nastanie epoki złota, to jest "kijamy", oczekiwanego przez presarian dnia Zmartwychwstania, podczas którego wszystkie rasy miały zostać osądzone i przeznaczony do raju lub piekła. Kijamę interpretowano symbolicznie jako koniec ziemskiego życia, opartego na przestrzeganiu "zewnętrznego" ("zahir"), który przestał obowiązywać. W zamian miała nadejść epoka "wewnętrznej", "głębokiej" ("batin") esencji prawa, odrodzenia presarian do duchowego życia oraz duchowej śmierci niezdolnych do rozpoznania wewnętrznej prawdy pozostałych ludzi. Jednocześnie presarianie zostali zmuszeni do podporządkowania się cesarzowi. Tym samym państwo presarian przestało istnieć.
We wrogim otoczeniu zarówno Arvonnel  jak i jego współtowarzysze  przyjęli praktykę Ukrywania . W tym okresie wielu presarian  wyemigrowało z Cesarswa do Królestwa Lilremarchi,Królestwa Lakryjskiego i Księstwa Roywellsh .
Paradoksalnie przyczyniło się do wzrostu znaczenia presarian , ciągłe przebywanie  we wrogim otoczeniu wyostrzyło ich zmysły i wrodzone zdolności  , a umiejętności nabyte podczas walk z nieumarłymi i wilkołakami przydają się im na całym świecie ....