Preserianie

Wiły

Wiły wywodzą się z dusz zmarłych młodo dziewczyn. Pojawiają się nagle, z niestałych wichrów. Zazwyczaj zjawiają się w gromadach, mogły przybrać postać pięknych- często skrzydlatych dziewcząt o lekkich i niemal przezroczystych ciałach, nagich lub kuso odzianych. Ich jasna karnacja, i długie włosy, zdobne wiankami ziół zachwycają niejednego obserwatora. Powiadają, że w tych właśnie wiankach jest ukryta cała moc demona. A moc owych zwiewnych panien jest niemała. Rozgniewane potrafią wywołać opady gradu, wichurę albo suszę. Jednak nie to najbardziej powinno przerażać ich ofiary.
Słodko- gorzkie zakusy Wił potrafią doprowadzić ofiarę do szaleństwa. Ich postacie kuszą wędrowców, którzy dają się namówić na wspólną zabawę… taniec z nimi bywał ostatnią rzeczą w życiu ofiary, w innym przypadku ocalał, oszalały bądź oślepiony przez kapryśne duchy. To wszystko nie powstrzymuje śmiałków przed zalotami.
Gromadnie tańce wił odbywają się podczas księżycowych nocy, a dokładnie wtedy, kiedy księżyc jest w nowiu. Już samo obserwowanie ich zabawy jest niebezpieczne- nigdy nie wiesz, kiedy wciągną cię do tańca, czy pomieszają w głowie swym śpiewem. Można się wybronić przed zakusami Wiły, odpowiadając poprawnie na zadaną przez nią zagadkę, ale nikt nie zapewni też, że zezłoszczona, i tak nie dokończy swego planu.
Łatwo je spotkać nad brzegiem wód, gdzie wylegują się w promieniach słońca. Nie od dziś znane są opowieści o ich wesołych zabawach nad jeziorami, okraszone śpiewnymi głosami Wił. Zazdrosne o inne kobiety, wciągają je pod wodę. Nawet zimą łatwo je spotkać… pod lodem! Tam co bardziej nieostrożni pływacy i amatorzy zimowych spacerów mieli okazję cieszyć się ich towarzystwem na wieczność.

Proponowane ilustracje:
http://www.arkona.strona.pl/gfx/ryciny/3.jpg
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/c … 6/Wila.jpg